poëzie van mij voor jou-

Er is zo veel voorbij,
anders tussen jou en mij

Ik wil met jou de wereld door,
In het zand op het stand,
kijkend naar de ster die nooit land
lachent om een metafoor

Ik wil jouw armen om mij heen,
me veilig bij jou koelen,
me bijzonder voelen
maar je lijkt wel van steen
         waar ben je heen?

Ik mis je, is dat apart?,
maar wat is het dat ik zo mis?,
het is vast dat ik me vergis
ik ben zo verward

Miss ik alleen wat we deden,
samen liggen in het gras
zelfs het doen van de afwas
ik zit nog vast in het verleden.

Er is zo veel voorbij,
anders tussen jou en mij
komt het ooit nog terug?
         zal het ooit weer zo zijn?
         zo fijn?
Als het ooit was?