A dutch piece that I try to write every day for a year. |
10 mei 2010 "LOL" staat er op de wand van de coupé. wel zes keer. Je kan zien dat iemand al heeft geprobeerd de letters weg te halen; de letters zijn grijs geworden. De eerste L staat bij alle zes woorden door de O heen geschreven. Het lijkt wel of ze knipogen. De bovenste twee tags hebben drie streepjes boven de O. Net wimpers zijn het. De andere vier zijn onderstreept. De woorden met wimpers hebben nog iets raars. De laatste L is andersom geschreven, in spiegelschrift. Alsof de zetter bij de eerste twee zijn tag nog niet goed in zijn hoofd heeft. Vanaf de harde bank kan ik bijna de schoonmaker zien zweten op het muurtje, bijna het schuurmiddel ruiken. Die persoon had vast geen LOL. Zes keer geen lol zelfs. Ik kijk uit het raam. Buiten raasde net de muur van de geluidswal voorbij. (Nou ja, de trein raasde er voorbij. De muur stond stil natuurlijk.) Vol met graffiti die muren. Veel kleurrijker dan het boslandschap dat daarna aan me voorbijtrekt. En dan zie ik de volkstuintjes, die een explosie van bleomenkleur zijn. Graffiti van de natuur zelf. Ik lach zachtjes voor me uit: LOL! |