ÖLÜMSÜZLÜK

  Düşünüyorumda herkesin kendini yüceltmeye çalıştığı bir dünyada benim gibi acizane kulların diğerlerine neler verebileceğine akıl erdiremiyorum.
Aklın sınırlarını zorlayacak şeyler yazmayacağım merak etmeyin.Zaten akıl insanlara kendini sınaması ve daha iyi tanıması için verilmiştir bana göre.Kendime bir yol seçmek zorundayım,kimsenin bana kızmaya hakkı yok,benim de kendime kızmamın hiçbir yararı yok.Beni şimdiye kadar frenleyen o aristocu yaklaşımdan uzaklaşmaya başlamışken lütfen eleştirmeye kalkmayın.Kendime zindan ettiğim dünyanın her bir zerresinde hakkım olduğunu ve bu hakkın kendimi suçlu hissederek  nasıl zamanla bir nefrete dönüştüğünü anlatmayacağım,bu gibi şeylerle canınızı sıkmaya gelmez ve ayrıca okuyucularımı kaçırtmak istemem.
  Bana sabır dileyin sadece,bu zalim dünyanın izbe bir yerinden sesimi haykırmama ve o sesin aslında sizden çıkan bir çığlık olduğunu,dönüp dolaşıp yine beni isyana teşvik ettiğine aldırmayın.Dünyanın bir yerlerinde mutsuzluk olduğu sürece ben bunu hesabını sorarım,sormak zorundayım.
  Neden daha intihar etmediniz? Daha fazla yazmamı bekliyorsunuz elbette,bundan sonra gelecekler sizi ne yapacak biliyormusunuz?