%%USERNAME%%    %%ACCWORDS%% %%ONOFF%% |
 |   Enga mellom fjella: where from across the meadow, poems sing from mountains and molehills. |
|
Enga mellom Fjella  Sentinel Marked as if you own me I bow before the Bitterroots and just like you my rocky soil, my withered grass lays prey to the empty sky. © Kåre Enga 2007 "Sentinel"   Reader's Choice of Poems: "Zmitri" "In Lagada, la vita" "A radiant moon has set" "La Bella Vita" "Starbeams on Tulsa" Reader's Choice of blog entries from my old blog "L'aura del Campo" :"Death of Jeannie New Moon" "Winter: 18 Mas'il (December 29)" "Even in chaos ... More hockey poems." "Footprints in the snow, in memory of Nyia Page" "Il pleure (poem). We R puddle-luscious, aujourd'hui." FACES     PLACES            Kåre  Enga~ until everything was rainbow, rainbow, rainbow! And I let the fish go. ~ Elizabeth Bishop The Fish |
| Teddy had a tantrum. Reliving childhood, he made everyone at his funeral miserable. Friends had gathered to put him under the sod. But, by God, Teddy wasn't about to rest-in-peace. He was last seen crawling out of his coffin. |
| การแปลนี้ไม่ดี แต่สำหรับตอนนี้... นี่คือนิยาย แต่ Pond = คุณ “เสียงตบมือข้างเดียว” มือของพอนด์จับมือของอีกคนไว้ มันนุ่มนวลและน่าตื่นเต้น เขาไม่สนว่าใครจะมองอยู่หรือเปล่า ไม่มีใครกล้าแสดงความคิดเห็นในขณะที่เขาเดินตัวตรงและแน่วแน่ไปยังแผงขายของในตลาด เขาหิว เขาหิวตลอดเวลา เสียงของตลาดเงียบลงเช่นเคย ไม่มีใครตะโกนเหมือนคนขายปลา พวกเขาขายตับไก่ย่างหรือหมูแผ่นติดไม้ กองแมลงเป็นกิโล เครื่องดื่มมะม่วงเย็น กล้วย หรือมะละกอในถ้วยเพื่อไป เขาซื้อสองอัน กลิ่นห่อหุ้มเขาด้วยกลิ่นที่เขารู้จักมาโดยตลอด แต่มือที่ประสานกันนั้นเป็นของใหม่สำหรับเขา เขาแบ่งปันความสุขอันเยือกเย็นของเขาในขณะที่เขาแนะนำเพื่อนใหม่ของเขาไปยังที่นั่งที่พวกเขาสามารถรับประทานอาหารได้ เขาเลือกของที่มีรสเปรี้ยวแต่ไม่เผ็ดเกินไป เขาตักข้าวและปลาหมึกใส่ช้อนด้วยส้อมแล้วยื่นให้เพื่อนร่วมทาง เขานึกถึงแม่และน้องสาวของเขาที่อยู่ห่างออกไปหลายชั่วโมง เขามักจะรู้สึกเหงาเมื่อรับประทานอาหาร วันนี้เขาไม่รู้สึกเหงาเลย เขายิ้ม. เขาตั้งใจจะไม่เหงาในคืนนี้หรืออีกหลายคืนที่จะตามมา ตอนเย็นเดินกลับบ้าน จับมือกัน สงบสุข จนกระทั่ง... ภวังค์ของเขาถูกขัดจังหวะด้วยเสียงโครมครามที่ดังมาจากทิศทางที่พวกเขากำลังมุ่งหน้าไป ดูเหมือนจะไม่มีใครสังเกตเห็นในขณะที่ตลาดพึมพำโดยไม่รู้ตัว แต่ที่ข้างตัวเขา เขาได้ยินเสียงหอบและรู้สึกว่ามือถูกปลดออก... เหมือนถอนหายใจ |
| And then I walked away Heaven? Only those who believe will enter. Then I wish you well. You're not coming with me? Tickets cost too much. But you only have to— Be someone I'm not. But... I wish you well. |
| Peace. As in "piece of cake"? No. Peace. As in piece of... No. Peace. As in no war. My baking never fights back! *sigh* Do you want a piece of pumpkin pie or not? Please. Here, eat it in peace. |
| The ceiling fell. Yeah, because the floor above it flooded. Well! I couldn't turn the faucet off. Because you stripped it. I only turned it on to take a bath. Because I told you to. And? You needed to. Oh. |
| "I want to be close to my friend's heart." "What's your favorite color?" "Red." "Granted." "Whoa. Why am I a red shirt?" "Every Sunday your friend will wear you." "Did you grant his wish too?" "Lace underwear isn't my specialty." |
| Grandmother made us pick nasturtiums from big white tires. Morning glories along the porch bloomed blue, snow-on-the-mountain white, portulaca? I loved planting marigolds in my own garden. I started at nine. Now? I remember cosmos and how generous they were. |
| "Beginning is tough; but, OMG, you do you; don't do Sally; only Sally can do Sally... and one Sally doing Sally is more than my heart can take! Bless her. Now pass the collards and black-eyed peas. I must admit that Sally's daughter Sarabel Lee knows how to cook. Just the right amount of bacon grease for the collards and the peas are soft but not mushy. Now about you. Not everyone can become a sheriff. It's more than sharp-shooting down on the range; but, you know that. You never did like to waste bullets and you do have a heart. And this town needs a sheriff with a heart, I'll have you know. Too bad Old Tom's ticker gave out on his 80th birthday. Now, he knew how to handle Sally. Yes, sirree. Pass the mashed potatoes, please. Yep, he'd please-and-thank-you all day long when Sal-Old-Gal showed up with shoo-fly pie. Yep. He knew how to handle Sally and that wannabe gang that always hung around her like a rhinestone necklace. But, you do you. Old Tom's ghost won't haunt you. Sally? Can't make no promises about that." © Kåre Enga [179.120] (2.januar.2023) For "Invalid Item" ~191 words |
View Portfolio
Visit Notebook
Send Gift Points
Awards
Badges
Send Email
Community Newsfeed
General Discussion
Sponsored Items
Book of Trinkets
Static Items
Books
Groups
Interactive Stories
Audio
Campfire Creatives
Community Notes
Crossword Puzzles
Documents
Folders
Images
In & Outs
Madlibs
Photo Albums
Polls
Product Reviews
Quizzes
Survey Forms
Web Pages
Word Searches
