Enga mellom fjella: where from across the meadow, poems sing from mountains and molehills. |
Sentinel Marked as if you own me I bow before the Bitterroots and just like you my rocky soil, my withered grass lays prey to the empty sky. © Kåre Enga 2007 "Sentinel" Reader's Choice of Poems: "Sentinel" "Where grows the compost heap" "Waterlily" "For Jeanette ... when she grows old" "Starbeams on Tulsa" Reader's Choice of blog entries from my old blog "L'aura del Campo" : "Death of Jeannie New Moon" "Winter: 18 Mas'il (December 29)" "When is it proper to tell someone you love them?" "A Thanksgiving Dinner poem and the WDC Zoo" "Wheat penny. Gave in, started a forum." FACES PLACES Kåre Enga ~ until everything was rainbow, rainbow, rainbow! And I let the fish go. ~ Elizabeth Bishop The Fish |
การแปลนี้ไม่ดี แต่สำหรับตอนนี้... นี่คือนิยาย แต่ Pond = คุณ “เสียงตบมือข้างเดียว” มือของพอนด์จับมือของอีกคนไว้ มันนุ่มนวลและน่าตื่นเต้น เขาไม่สนว่าใครจะมองอยู่หรือเปล่า ไม่มีใครกล้าแสดงความคิดเห็นในขณะที่เขาเดินตัวตรงและแน่วแน่ไปยังแผงขายของในตลาด เขาหิว เขาหิวตลอดเวลา เสียงของตลาดเงียบลงเช่นเคย ไม่มีใครตะโกนเหมือนคนขายปลา พวกเขาขายตับไก่ย่างหรือหมูแผ่นติดไม้ กองแมลงเป็นกิโล เครื่องดื่มมะม่วงเย็น กล้วย หรือมะละกอในถ้วยเพื่อไป เขาซื้อสองอัน กลิ่นห่อหุ้มเขาด้วยกลิ่นที่เขารู้จักมาโดยตลอด แต่มือที่ประสานกันนั้นเป็นของใหม่สำหรับเขา เขาแบ่งปันความสุขอันเยือกเย็นของเขาในขณะที่เขาแนะนำเพื่อนใหม่ของเขาไปยังที่นั่งที่พวกเขาสามารถรับประทานอาหารได้ เขาเลือกของที่มีรสเปรี้ยวแต่ไม่เผ็ดเกินไป เขาตักข้าวและปลาหมึกใส่ช้อนด้วยส้อมแล้วยื่นให้เพื่อนร่วมทาง เขานึกถึงแม่และน้องสาวของเขาที่อยู่ห่างออกไปหลายชั่วโมง เขามักจะรู้สึกเหงาเมื่อรับประทานอาหาร วันนี้เขาไม่รู้สึกเหงาเลย เขายิ้ม. เขาตั้งใจจะไม่เหงาในคืนนี้หรืออีกหลายคืนที่จะตามมา ตอนเย็นเดินกลับบ้าน จับมือกัน สงบสุข จนกระทั่ง... ภวังค์ของเขาถูกขัดจังหวะด้วยเสียงโครมครามที่ดังมาจากทิศทางที่พวกเขากำลังมุ่งหน้าไป ดูเหมือนจะไม่มีใครสังเกตเห็นในขณะที่ตลาดพึมพำโดยไม่รู้ตัว แต่ที่ข้างตัวเขา เขาได้ยินเสียงหอบและรู้สึกว่ามือถูกปลดออก... เหมือนถอนหายใจ |